La Fe

Dat je er niet bent en niet verwacht wordt
Te vaak voel ik
Dat je er niet bent en niet verwacht wordt
Gelukkig kom je altijd terug
Je verrast me met nieuwe ideeën
Zo stil, zo licht
Je belt nooit aan
Totdat, op een dag, ik wakker word
En je aanwezigheid alles vult
Als een gouden draad
Waar ik aan trek en me ontrafelt
En elke knoop vernietigt
Die ik in mijn hoofd heb
En ik hoop dat ik niet vergeet
Dat je op me wacht om de hoek
Van deze straat, van dit plein
Van deze helling, van deze weg
En je gaapt als ik zeg
Dat niets meer is zoals het was
En wanneer ik het het meest nodig heb
Maak je een grapje over het probleem
Dat al vliegt
Kom bij me zitten

Vuurvlieg van de lucht
Kom me verlichten in de schaduw
Met je glazen vleugels
En vlieg naar mij
En verjaag de ramp
Zo onaantastbaar
Altijd op het punt om te komen
Bereid je voor op de orkaan
Ik voel de bries al, hij komt eraan
Met het mysterie van zijn onzichtbaarheid
Stipt, maar met een wachtlijst
En ik voel me zo dom
Vanwege mijn geheugenverlies
Ik beloof mezelf dat ik zal onthouden
Dat je genade zult hebben
Ik ken het niet en wil niet weten
Hoe mijn verhaal zal eindigen
Laat de draaimolen niet stoppen
Laat hem niet stoppen met draaien in dit reuzenrad
Kom bij me zitten

Vuurvlieg van de lucht
Kom me verlichten in de schaduw
Met je glazen vleugels
En vlieg naar mij
En verjaag de ramp
Zo onaantastbaar, oncontroleerbaar
Altijd op het punt om te komen
En kom bij me zitten
Vuurvlieg van de lucht
Kom me verlichten in de schaduw
Met je glazen vleugels
En vlieg naar mij
En verjaag de ramp
Zo onaantastbaar
Altijd op het punt om te komen
Kom bij me zitten