Laberintos
Mijares Y Lucero
Labirynthen
Altijd zo dichtbij, altijd zo ver
Wanneer jij gaat, kom ik weer terug
En ondertussen
Als jij er niet bent, sterf ik
Van binnen mooi, van buiten prachtig
Altijd in mijn leven, verder dan de mode
Jij straalt, met vleugels van eigen licht
En een labyrint van uiteengevallen dromen
Tussen jouw leven en het mijne
Is een schaduw die niet laat zien
Dat jij en ik geboren zijn om van elkaar te houden
Hou je stevig vast aan mijn hand
Want het lot kleedt zich in zijde
En soms houdt het van ons, maar soms slaat het ons
Dat de dagen zonder jou pijn doen
En de nachten scheuren, doen zeer
Dat het leven nooit deze hemel mag vernietigen
Om jou weer te zien
Onverbiddelijke wind, serene golf
Het leven gaat van fluweel en dan
Plotseling breekt het voor ons
En een labyrint van uiteengevallen dromen
Tussen jouw leven en het mijne
Is een schaduw die niet laat zien
Dat jij en ik geboren zijn om van elkaar te houden
Hou je stevig vast aan mijn hand
Want het lot kleedt zich in zijde
En soms houdt het van ons, maar soms slaat het ons
Dat de dagen zonder jou pijn doen
En de nachten scheuren, doen zeer
Dat het leven nooit deze hemel mag vernietigen
Om jou weer te zien