Con Esa Morena
Miguel Poveda
Met Die Donkere Schone
Aan het hoofdeinde van mijn bed
Hangt de foto van mijn moeder
En dat komt omdat ik haar mis (bis)
Elke keer als ik naar haar kijk
Stromen de tranen over mijn wangen.
Sinds ik jou heb 'ontmoet'
Ben je me een beetje gek aan het maken
Je hebt me mijn 'gevoel' ontnomen
Oh, wat een blijdschap voel ik (bis)
Wanneer je 's nachts in mijn bed
In mijn dromen verschijnt.
Want met die donkere schone, met haar glimlach
Roep je me,
Want met die donkere schone, met haar 'blik'
Maakt ze me kapot
En ik weet niet wat er met me aan de hand is
Ik weet niet wat er met me gebeurt.
We zijn als één
Voor mijn verdriet is zij mijn troost
Voor haar kou ben ik haar deken
Voor haar woede ben ik de rust
Voor mijn blindheid is zij mijn pad.
Ik kom verkopen
Witte zakdoeken met zwarte stippen.
Met die donkere schone…