Canción de Sara

Op de laatste pagina van een sprookje
Hoe een tragedie opnieuw aan het eind werd herschreven
En uit het oog verloor ik mijn hart
Van dat enige wezen waarin mijn ziel altijd vertrouwde
De liefde en de dromen zijn niet
Meer dan zandkastelen
Vergankelijk en in elkaar gestort voor jou
Ook al is dat niet wat jij wenste

Maar ik heb de melodie die ik hoorde nog niet kunnen vergeten
Die jij zonder ophouden bleef zingen
Elke keer als ik het hoor klinken denk ik
Dat het misschien is dat de gisteren ooit weer terugkomt
En dat ik zal terugkeren en van deze ketens
Die me vandaag met zoveel verdriet onderdrukken
Zal ik me snel bevrijden
Terugkerend naar de zee

Het is nu duidelijk!
Ik weet dat de liefde elke blokkade zal overwinnen
Ik weet zelfs dat het ons lot zal veranderen, ja, dat geloof ik!
De slechte ster zal eindelijk doven, ik negeer het, laat mijn verlangen zegevieren

Maar ik heb de melodie die ik hoorde nog niet kunnen vergeten, die jij
Zonder ophouden bleef zingen, elke keer als ik het hoor klinken
Denk ik dat het misschien is dat de gisteren ooit weer terugkomt
En dat ik zal terugkeren en van deze ketens
Die me vandaag met zoveel verdriet onderdrukken
Zal ik me snel bevrijden
Terugkerend naar de zee

Jij bent blind!
Voor de waarheid, twijfelen vertroebelt je gedachten
Je verzint een realiteit over een liefde zonder fundament
Overwin je zwakte, wacht niet langer, wees sterk en haal adem

Op een ochtend werd ik wakker en hoorde de golven breken
In de stilte voelde ik dat ik opnieuw zou herboren
Met de warme omhelzing van dat zonlicht en zijn warmte
Zal ik terugkeren naar mijn diepe zee, de hoop is mijn motor

Wanneer de klokken van de
Geluk beginnen te klinken en eindelijk de Zeven Zeeën stralen
Zal ik het wonder van de liefde opnieuw aanschouwen
Met dat wezen van wie ik hou en altijd zal houden

En aan wie ik zachtjes een kus kan geven