Tristeza

Verdriet

Verlang me niet terug, kind, als ik je verlaat
Ik vecht voor het leven voor jou, mijn schat,
Verlang me niet terug, kind, als ik te laat ben.
Oh, wat een hobbelige weg,
De angst dichtbij en mijn kind ver weg!
Oh, wat een hobbelige weg,
De angst dichtbij en mijn kind ver weg!

Vraag me niet, kind, waarom ik huil,
Wat kan ik doen als het leven zoveel van me vraagt!
Slaap maar verder, ik dek je toe.
Oh, wat een hobbelige weg,
De angst dichtbij en mijn kind ver weg!
Oh, wat een hobbelige weg,
De angst dichtbij en mijn kind ver weg!

Zonnetje van zondag, schijn maar fel
Want ik ga met mijn kind knuffels verzamelen.
Ik kleed me als een moeder, met zijn glimlachen.
Oh, wat een hobbelige weg,
De angst dichtbij en mijn kind ver weg!
Oh, wat een hobbelige weg,
Mijn arbeidershuid en mijn kind ver weg!