Zamba Para No Morir

Mijn stem zal de middag breken
Tot het echo van gisteren
Ik blijf alleen aan het eind
Dood van dorst, moe van het lopen
Maar ik blijf groeien in de zon
Levend

Het was de oude tijd, de bloem
Het vruchtbare hout
Toen begon de bijl te hakken
Te vallen, gewoon te rollen
Maar de boom zal weer groen worden
Nieuw

Als de licht van de dag in de lucht verbrand
Ga ik weg
Met de huid verbaasd, zal ik gaan
Schor van het schreeuwen dat ik terugkom
Verspreid in de lucht om te zingen
Altijd

Mijn reden vraagt geen genade
Bereidt zich voor om te vertrekken
De rituele dood schrikt me niet
Gewoon slapen, mezelf wissen
Een verhaal zal me herinneren
Levend

Ik zie het veld, de vrucht, de honing
En deze drang om te beminnen
De vergetelheid kan me niet overwinnen
Vandaag, zoals gisteren, altijd aankomen
In de zoon kan men terugkomen
Nieuw

Als de licht van de dag in de lucht verbrand
Ga ik weg
Met de huid verbaasd, zal ik gaan
Schor van het schreeuwen dat ik terugkom
Verspreid in de lucht om te zingen
Altijd