País

Calmte van jouw handen verbrandt mijn havens
...jasmijn verborgen
van dit land dat ik draag, mengsel van ossen
...van zon, dat is zeker!

Licht dat jouw jaren van bergketens meebrengt
...van naakt zee
deze wortel van de dageraad, woede van de lucht
...van een harde buik!

Die pijn die we waren,
op zoek naar graven
altijd op zoek naar graven
in de lente
en door jouw lente
is onze blik
vruchtbaarder!

Bloem van jouw zoute bloem, koperen nagel,
...eenzame oever
waar de rivieren kussen, jouw bloed roept,
...jouw stem vertraagt!

Huid van jouw vlam, vallei van botten,
...met een rode tafel,
waar de kinderen kijken, en de honger bijt,
de gebroken stoel!