Shanks "El Pelirrojo"

De bloed is rood op de grond
En de roos is ook rood
De kleur van liefde en oorlog
En van die kapitein

Hij is kalm, vriendelijk en verstandig
Dapper en moedig ook
Gewaardeerd door elke piraat
En hij is je vriend als je met hem drinkt

Laten we proosten op de roodharen!
Hef je mokken voor de kapitein!
Want zulke piraten zijn er nog maar weinig
Die weten wat feesten is

Hij was matroos op het schip van Roger
Leerde van de beste, dat zie je
Hij erfde zijn dikke snor niet
Maar wel de blik van de koning

Die zoute ogen
Die de dwaas neerhalen
Die het waagt hem uit te dagen

De imposante aanwezigheid
Die je huid doet rimpelen
Voordat je zijn schip ziet aankomen

Schiet niet met een wapen
Als je niet zeker weet
Dat je gaat schieten

Een kanon richten op een piraat
Is je leven op het spel zetten
En dat ga je betalen

Laten we proosten op de roodharen!
Hef je mokken voor de kapitein!
Want zulke piraten zijn er nog maar weinig
Die weten wat feesten is

Er zijn er die hem wilden belasteren
Ze zeiden dat zijn bloed blauw is
Maar wat maakt het uit wie zijn vader is
Als hij een kind van de zee is zoals jij?

Die zijn naam heeft opgebouwd
Zonder conflict
Levend een leven op zee

Terwijl anderen gevreesd willen worden
Heeft hij altijd gekozen
Om respect te verdienen

En toch beledigen ze hem
En vallen bandieten hem aan
En toch deelt hij zijn sake met hen

Maar degene die
Een vriend bedreigt
Oh, die is al dood en weet het nog niet!

Want hij ziet
De storm voordat er wind is
En de zon voordat het ochtend wordt
Hij tart de regels van de tijd
Zag zijn zoon eerder dan zijn vrouw

Hij ziet alles voordat het gebeurt
Of dat zei een dronken man in een bar
Anderen pochen dat ze door de mist kunnen kijken
Hij kan zien wat er gaat komen

Laten we proosten op de roodharen!
Hef je mokken voor de kapitein!
Want zulke piraten zijn er nog maar weinig
Die weten wat feesten is

Hoewel velen twijfelen aan zijn kracht
Verloor hij zijn linkerarm op zee
Maar ik wed, en ik heb er geen spijt van
Het was een eerbetoon aan het nieuwe tijdperk

Of misschien was de Grand Line saai
En nu steekt hij weer over als proef
Dat het zelfs zonder arm eenvoudig is
Voor degene die een oorlog stopte

Laten we proosten op de roodharen!
Hef je mokken naar de hemel en schreeuw!
En wat maakt het uit als ze ons gek noemen?
Herinner ze eraan wat feesten is

Laten we proosten op de roodharen!
Hef je mokken naar de hemel en schreeuw!
En wat maakt het uit als ze ons gek noemen?
Herinner ze eraan wat feesten is