Aprendiz de Caballero
Melendi
Leerling van de Ridder
Als een soldaat neergestort door de maan in jouw raam
Als dat accent dat zijn woord zocht, zo ben ik nu
Het is waar, je gaf me nooit hoop
maar nam het ook niet weg
Misschien was het de klootzak van de twijfel
die me naar de fout leidde
Als een verlaten paradijs
zonder ribben of appels
als de domste leerling van de ridder in Camelot
zoals Scarlett O'Hara bleef staan
kijkend naar de wind die alles meenam
wat ze het meest wilde
daarom zwoer ze:
Vandaag blijf ik thuis
buiten interesseert me niets meer
Ze zou me niet kussen, zelfs niet als duizend profeten het voorspellen
Ze zei altijd met haar melodie
dat ik op een dag zou huilen
En nu ik alleen ben tussen vier muren
omringd door posters vol mooie vrouwen
begin ik langzaam te beseffen dat alleen jij belangrijk voor me bent
En dat mijn lippen niet meer van het kerkhof zijn
waar de jouwe komen sterven
Dat je me de adem hebt ontnomen en zonder genade
het zal me moeite kosten om te overleven
Dat je me in de zee hebt gegooid met gebonden voeten
terwijl ik de herinneringen met mijn handen vasthoud
Als een sigarettenpeuk goed gemarkeerd
door het rood van jouw lippen
Als alleen Piter
sinds jij het brood meenam
Als een idioot die domme dingen doet
of dat is wat mijn moeder zegt
Zittend bij de bushalte van jouw huis
precies zoals Forrest Gump
Vandaag blijf ik thuis
buiten interesseert me niets meer
Ze zou me niet kussen, zelfs niet als duizend profeten het voorspellen
Ze zei altijd met haar melodie
dat ik op een dag zou huilen
En nu ik alleen ben tussen vier muren
omringd door posters vol mooie vrouwen
begin ik langzaam te beseffen dat alleen jij belangrijk voor me bent
En dat mijn lippen niet meer van het kerkhof zijn
waar de jouwe komen sterven
Dat je me de adem hebt ontnomen en zonder genade
het zal me moeite kosten om te overleven
Dat je me in de zee hebt gegooid met gebonden voeten
terwijl ik de herinneringen met mijn handen vasthoud
En in het verleden ben ik gebleven, toen je gek werd
elke keer als ik je aanraakte waar de liefde glijdt
onder de kleren
elke keer als je me met je liefde op de huid schoot
wanneer je oorlog vroeg... keer op keer
Als een soldaat neergestort door de maan in jouw raam