Calle La Pantomima

Er was eens, heel lang geleden
Dat ik een droom had
Waarin ik stopte met volwassen zijn
Om weer klein te zijn

Waar de planten die je rookte
Gekweekt werden op de balkons
Waar het leven aan ons voorbijging, lerelere

Waar katten bang zijn voor muizen
Waar de maan elke dag onderging
Waar de wetten gemaakt worden door voetgangers
En de politie ons niet lastigvalt
Waar klappen aanvoelen als strelingen
En de dealers geen fouten vergeven
Ik woon in de straat, de Pantomime

En toen ik schrok wakker op mijn kussen
Zag ik Campanila door mijn raam ontsnappen

Waar de planten die je rookte
Gekweekt werden op de balkons
Waar het leven aan ons voorbijging, lerelere

Waar katten bang zijn voor muizen
Waar de maan elke dag onderging
Waar de wetten gemaakt worden door voetgangers
En de politie ons niet lastigvalt
Waar klappen aanvoelen als strelingen
En de dealers geen fouten vergeven
Ik woon in de straat, de Pantomime

Straat van gekken en dromers
Straat van het geluid van je hakken
Straat van ratten en piraten
Straat die schreeuwt, met duizend redenen
Straat van niemand, straat van iedereen
Als ik niet oplet, straat van idioten
Straat van glazen en van clowns
Straat van vieze trucs en deals
Straat van kussen, tussen je benen
Straat van excessen, met de flessen
Straat in stereo, straat met kunst
Straat in stilte, shhh
Straat van straten