Asturias

Een paard liep door zijn mijnbekken, dronken en vol dynamiet
Verf de rode aarde bruin, van zijn pure hart
En vandaag wijd ik dit lied aan jou, bijna tussen pijn en vlakheid, aan de mensen die zijn gevallen

Op mijn vierentwintig lentes, veel gereisd door de wereld
En als vergelijken niet eerlijk is, zeg ik dat er geen vergelijking is
Want er is geen beter gevoel, dan diep ademhalen
Wanneer je langs de Negron gaat.

Kijk naar zijn groene weiden, me verstoppen onder zijn daken
Van zijn uitputtende Orbayu
En luisteren naar Don Pelayo, vechtend met eer
Want zolang we stenen hebben, hebben we genoeg moed

Want Asturië is mijn vaderland en zijn vlag is oprecht
Covadonga, de mooiste Santina van het land.

Ik ben met een kano de afdaling van de Sella gedaan,
Waar ik een fles vond
En toen ik de dop opende, kwam er een boodschap uit, geschreven in zwarte kool
Het was de kaart van een schat, er bovenop was een zee
Eronder was een Leeuw

En het is niet om onszelf te prijzen, dames en heren
Maar elke goede Asturiaan, kent geen nederlaag
Want we hebben de ballen, van een formaat dat past
Bij ons hart

Want Asturië is mijn vaderland en zijn vlag is oprecht
Covadonga, de Santina die ik op mijn huid tatoeëer.

Want Asturië is mijn vaderland en zijn vlag is oprecht
Covadonga, de mooiste Santina van het land.

Van het land van dromen, van de hardwerkende mijnwerker
Als je zijn appel proeft, zal zijn gif je verslinden
Van de schurken zoals ik, van de hemels zoals jij
De tuin van Adam en Eva lag op Asturisch grond
En ik heb een gevoel, dat je zo diep van binnen draagt

Wanneer ik het verst weg ben, voel ik me meer Asturiaan
Fernando Alonso I, gekroond Koning van de wind
Wanneer hij in de auto stapt, heeft hij hetzelfde gevoel.