El Dinero

Je had niet meer van het geld moeten houden, of je tijdelijke trots
Laat het maar in je ijdelheid
Je had me niet uit je hart moeten zetten
En me gewond in de wind moeten gooien om mijn rust te verwoesten
Je had niet meer van het geld moeten houden, of je tijdelijke trots
Laat het maar in je ijdelheid
Je had me niet van je kussen moeten beroven
Of van de warmte van je lichaam tot ik moet lijden

Zeg het me niet, alstublieft
Dat ik je niet waarschuwde
Dat als je ging, alstublieft
Je niet gelukkig zou zijn

Ga het zelf maar ontdekken
Wanneer het je in je oor fluistert om je te vertellen
Dat jij zijn favoriete koningin bent
En diep van binnen zou je hart voelen
Dat als het niet mijn stem is, dat het een leugen is
Wie zoals ik nooit voor jou hun leven zou geven
Je gaat huilend en spijtig vallen
Als je je realiseert dat je voor altijd
Van mij zult zijn
Dus bid dat je wilt
Terug willen gaan
De weg die je achterliet om
Mij te kunnen vergeten
En als het niet te laat is
Wanneer ik je zie aankomen
Zal ik het je in je gezicht zingen

Je had nooit meer van het geld moeten houden of je tijdelijke trots
Die me zo veel deed huilen
Je had nooit moeten vergeten dat ik van je hou
Of zo koud moeten zijn als
Het ijs tot je me laat bloeden

Zeg het me niet, alstublieft
Dat ik je niet waarschuwde
Dat als je ging, alstublieft
Je niet gelukkig zou zijn

Schat, ik ben geen hond
Die je op straat aanrijdt
Dat weet ik zeker niet
En je keek niet om
Gelovend dat ik dood was
Kom, laat me
Je vertellen dat het verhaal veranderd is
En op het treurigste moment kwam iemand dichterbij
En klampte zich aan me vast alsof ik zijn stem was
Kijk hoe groot zijn droom was, ik voel dat hij het heeft bereikt
Wat ik het leukst aan haar vind, is dat ze haar liefde ontkent
En of ze nu geld heeft of niet
Ik ben haar toekomst
Ik ben haar heden
En als ik je vaarwel zei, was het om de juiste reden, nee, nee

Je had nooit meer van het geld moeten houden of je tijdelijke trots
(Nooit had je me van je lichaam moeten scheuren voor luxe en comfort)
Je had nooit moeten vergeten dat ik van je hou en zo koud moeten zijn als het ijs
Tot je me laat bloeden
Je had nooit meer van het geld moeten houden of je tijdelijke trots
(Je zult zien dat het te laat is om terug te komen
Goud koopt geen geluk)
Je had nooit moeten vergeten dat ik van je hou
En zo koud moeten zijn als het ijs
Tot je me laat bloeden