miedo

Hoezeer de gevoelens pijn doen als je ze niet laat gaan
Hoe verdwijnen de herinneringen, als ze nog steeds in mij leven?
Het is moeilijk om te vergeven, maar moeilijker om jou te vergeven
Soms denk ik dat ik gek ben, omdat ik me gek voelde

Gek als de zee, die niet te begrijpen is in wat hij doet of waar hij heen gaat
Alleen hij kan begrijpen en zich in iemand anders vinden
Is het zo dat de mens nooit leert zwemmen?
Op zoek naar de zin en niet kunnen stoppen
Verdwaald in de woestijn en ik kan niet verzadigen
Verzadigen van de koude ziel, weer ademhalen

Verzadigen van de treurende ziel, verzadigen om te genezen
Zeggen dat niets pijn doet, zeggen dat het voorbij zal gaan
De rollen verwarren, ik kan niet meer acteren
Willen terug in de tijd en opnieuw beginnen
Ik ontsnapte aan mijn realiteit, ik sloot me op in mijn eenzaamheid
En dat opnieuw beginnen, kan ik niet eens beginnen

Hoe vaak heb ik het genoemd, hoe vaak heb ik het gezegd
Maar je wilde niet zien (wilde niet zien), je wilde het niet weten
Je wilde me niet leren kennen, ik wilde alleen maar rennen
Maar door op blote voeten te rennen, heb ik wonden op mijn huid
Het zijn wonden die je vertroebelen, het zijn wonden die je verblinden
Het zijn wonden die je vertroebelen, het zijn wonden die je verblinden

En die angst om de woorden niet te vinden
En die angst om niet te weten waar ik heen ga
En die angst om mijn naam niet te weten
En de rust die nooit meer terugkwam