Desesperada

Ik ben een normale vrouw
Een witte roos van metaal
Maar in deze dageraad
Wordt de pijn weer van papier
Ik loop onder de zon
Maar het is winter in mijn hart
Zo ben ik, wanhopig
Omdat onze liefde
Een smaragd is die een dief heeft gestolen
Wanhopig
Omdat ik niet meer weet
Waar mijn droom is of waarom hij is weggegaan
Ik heb geen plek om heen te gaan
Zonder jou
Kan ik alleen maar herhalen
Wanhopig. Maar ik moet doorgaan
Er is nog veel leven te leven in mij
En plotseling zal het komen
Een liefde die nooit meer zal vertrekken
Ik zal gelukkig zijn met hem
En in zijn blik zal ik me verliezen
En ik zal er niet zijn
Maar ik moet hier weg
Ik moet eindelijk ontsnappen
Van jou, van mij
En de duisternis achterlaten
Begraven in de diepte
Van de zee. Ik loop onder de zon
Maar het is winter in mijn hart
Zo ben ik.