El Eco de Mi Canto
Marta Gómez
De Echo van Mijn Zang
Een kruis tekent me van buitenaf
Een pijn die ik binnenin mijn borst verstop
Dagen, maanden, eeuwen zonder te zingen
De twee enige noten die ik heb
Voor mijn houten deel
Langzaam komt de klokkenluider
Komt en gaat, en ik ga en kom
Om mijn verdriet aan de wind te zingen
Als het me zacht en langzaam duwt
Misschien bereikt mijn stem de lucht niet
Als het me te hard duwt
Neem ik zijn lichaam mee in de leegte
Oh! zingend een moment
Twaalf keer, niet meer dan dat
Een voor een weerklinken de noten in mijn metalen lichaam
Op een dag, als ze me laten
Daag ik de stilte weer uit
En in de lucht zal de herinnering aan het echo van mijn zang stralen.
