Me Sinto Perdido (Nossos Sentimentos)

Als ik zou zeggen dat het goed met me gaat, zou ik liegen
Terwijl ik van binnen huil, glimlacht mijn lichaam
Maar het heeft geen zin, dit leven dat ik draag
Ik doe mijn best om het goed te doen, maar ik vernietig mijn ego

En hoezeer mijn verhaal ook lijkt te slagen
Leef ik in deze dimensie waar ik me blind voel
Maar ik loop toch verder, terwijl ik mijn fouten verpletter
Waar ik niet meer weet of ik nog voor mezelf leef

Het lijkt alsof ik verloren ben in deze uitzichtloze wereld
Waar de enige optie een zelfmoordkeuze is
Het leven is niet altijd wat we denken
Hoe meer het goed lijkt, hoe vaker we het verkeerd doen

Ik heb mensen zien gaan, velen van hen hield ik van
En als een trap klim ik omhoog, maar voor niets
Soms vraag ik me af of het echt de moeite waard is
Om mijn geest gezond te houden, om een rustig leven te leiden

In deze onrechtvaardigheid die het leven op onze geest veroorzaakt
Hoe dichterbij ik kom, hoe meer ik niet besta
Dan kijk ik naar de voetafdrukken die ik op het strand heb achtergelaten
En herinner me de goede momenten die ik heb meegemaakt

Ik ben dankbaar voor de vrienden die aan mijn zijde staan
Ook al weten jullie van het monster dat in mij opgesloten zit
Ik weet dat ik niet fout ben, maar de wereld dat wel is
Mijn zonde is een drankje en daarvan zal ik proeven

Maar begrijp de goede kant als ik in een put spring
Jullie zouden nooit lijden, jullie hebben me al dood gewenst
Nee, natuurlijk niet, want dat is jullie wil
Ik ga leven zolang het kan, altijd naast de waarheid

Liefde, liefde! Een heel sterk woord
Zo sterk voor iemand, iemand van mijn formaat
Zwak, verzwakt, maar ik heb nooit opgegeven
De strijd is pas begonnen en daarin ga ik volharden

Dus kijk ik naar de lucht en vraag ik God
Waar is het geluk dat U me beloofd heeft?
De regen valt op de grond en uiteindelijk vraag ik om vergiffenis
Want de schuld ligt niet bij God, en dat zal het nooit zijn, broeder!

Ik weet, het is moeilijk om buiten de gebaande paden te lopen
Vooral als jouw pad wordt weggerukt
Een leegte zal knagen en je zicht vertroebelen
Maar aan het eind wil ik dat je weet dat ik je mijn hand zal geven

Adem in! Stil! Luister gewoon!
De ademhaling van je longen, de lucht die uit je mond komt
En wees aan het eind dankbaar dat je nog leeft
Je kreeg een tweede kans, dus probeer je op te richten

Het is moeilijk om mensen vrolijk te zien lachen
Zonder de strijd in hun geest te begrijpen
Ik balanceer op de rand tussen leven en dood
En aan welke kant ik val, ik kan niet sterker zijn

Als ik in de spiegel kijk, kwelt mijn verleden me
Waarom deed ik dat? Misschien begrijpt niemand het
Ik ben weer een gesloten boek dat niemand kan lezen
Zelfs ik ben niet risicoloos genoeg om het te begrijpen

En als ik zeg dat ik van je hou, blijf je dan bij me?
Zou je zoveel risico nemen voor iemand onbekends?
Ik denk het niet, je verdient iemand zoals ik niet
Ik heb te veel fouten gemaakt om samen met jou te leven

De dingen beginnen op hun plek te vallen, mijn lijden vermindert
Wat gebeurt er? Er moet iets mis zijn
Ik pak de puzzel en begin hem in elkaar te zetten
En met tranen op mijn gezicht, sta ik op het punt het te ontrafelen

Dan stop ik, besef ik wat er echt is gebeurd
Ik was nooit fout, de wereld heeft me bedorven
Verwoest door het resultaat, huil ik van blijdschap
Want voor het eerst ben ik in vrede met mijn geest