Gitana

Ze leek een gitana, met zwart en wild haar
Een schattig gezicht, maar van binnen zo kapot
En ze danste alsof de wereld haar niet kon schelen
Het is mijn gitana, woorden zijn overbodig

Ze leek zo'n type
Dat op haar manier speelt
Die je aanraakt
En je wereld draait al om

Ik keek naar haar, voor het geval het moment voorbij zou zijn
En hier ben ik, zingend in de vroege ochtend, en

Ze leek een gitana
Mooi en gek, kijkend naar mij
De gitana
Bah, wat, hoe?

Dat we naar elkaar keken
En de wereld schreeuwt erom
En de stilte
Waar alles anders lijkt

De spanning knaagde aan ons, altijd
Barricades en stormen, dat is wat ik leuk vind (hoe?)

Ze leek een gitana
Mooi en gek, kijkend naar mij
De gitana
Gebroken glimlachen tot de dageraad
Mijn gitana
Die met haar huid vergiftigt
Het is de gitana

Ta-ra-ra, ra-ra-ra-ra-ra-ra
Ra-ra-ra-ra-ra-ra-ra, hey!

Ta-ra-ra-ra, ra-ra-ra-ra
Ra-ra-ra-ra-ra-ra-ra, hey!

Wat moeilijk is
Is voor de rijken en de goede
Wat ingewikkeld is
Is voor de gekken en de andersdenkenden

Wat onmogelijk is, draagt jouw naam naast de mijne, en wat maakt het uit!?
Een frons die me in deze rommel heeft gebracht (waarom?, hoe?)

Ze leek een gitana
Mooi en gek, kijkend naar mij
De gitana
Gebroken glimlachen tot de dageraad
Mijn gitana
Die met haar huid vergiftigt
Het is de gitana

Ta-ra-ra, ra-ra-ra-ra-ra-ra
Ra-ra-ra-ra-ra-ra-ra, hey!

Ta-ra-ra-ra, ra-ra-ra-ra
Ra-ra-ra-ra-ra-ra-ra, hey!

Ta-ra-ra-ra, ra-ra-ra-ra
Ra-ra-ra-ra-ra-ra-ra, hey!

Ta-ra-ra-ra, ra-ra-ra-ra
Ra-ra-ra-ra-ra-ra-ra, hey!

Het is de gitana