Primavera
Mariza
Lente
Al het liefde dat ons vasthield
Alsof het van was was
Het brak en verdween
Oh, noodlottige lente
Wie zou willen, wie zouden willen
Dat we op die dag waren gestorven
En ze hebben me veroordeeld tot zoveel
Te leven met mijn verdriet
Te leven, te leven en zonder jou
Leven zonder echter
Ik me dat betovering vergeten
Dat ik op die dag verloor
Harde korst van eenzaamheid
Is alleen wat ze ons geven
Wat ze ons te eten geven
Wat doet het ertoe dat het hart
Zegt ja of nee
Als het blijft leven
Al het liefde dat ons vasthield
Was gebroken en verdween
In angst veranderde het
Laat niemand over de lente praten
Wie zou willen, wie zouden willen
Dat we op die dag waren gestorven
