Medo
Mariza
Angst
Wie kan er 's nachts bij me slapen
Het is mijn geheim,
Maar als ze blijven aandringen, zeg ik,
De angst woont bij mij,
Maar alleen de angst, maar alleen de angst
En vroeg omdat het me wiegt
In een heen-en-weer van eenzaamheid,
Het spreekt met stilte,
Met de stem van een krakend meubel
En verstoort onze rede
Schreeuwen: wie kan me redden
Van wat er binnenin me is
Ik zou zelfs willen sterven,
Maar ik weet dat hij op me zal wachten
Bij de brug van het einde.
