Ton Eafto Tou Paidi

Jouw kindertijd uit je hand grijpt
Op dezelfde plek, vanavond zal het leven hen nemen
Ze zullen weer voorbij de huizen van herinneringen gaan
Van lege zeeën, van de angsten de sporen
Ze zullen weer voorbij de huizen van herinneringen gaan
Van lege zeeën, van de angsten de sporen

Ze zullen samen stilstaan en zien hoe ze voorbijgaan
Als rivieren de momenten die nooit vergaan
En de gezichten die wegen en eeuwen werden
En de dromen die ontsnapten, verborgen in de jaren

Toen ik een kind was
Had ik een tuin gevonden
Om me daar te verstoppen
Als het leven me verliet
Toen ik een kind was
Had ik een zon verborgen
Dat mijn pad verlichtte
En mijn stilte een vriend was
Dat mijn pad verlichtte
En mijn stilte een vriend was

Jouw kindertijd uit je hand zal grijpen
Als het glas op een moment zal breken, zal het splinteren
Ze zullen daarna scheiden en ieder zal gaan
In een halve wereld waar ze beiden niet kunnen zijn
Ze zullen daarna scheiden en ieder zal gaan
In een halve wereld waar ze beiden niet kunnen zijn

Toen ik een kind was had ik een tuin gevonden
Om me daar te verstoppen als het leven me verliet
Toen ik een kind was had ik een zon verborgen
Dat mijn pad verlichtte
En mijn stilte een vriend was
Dat mijn pad verlichtte
En mijn stilte een vriend was