Rosa Enjeitada

Ik ben die roos, vol verlangen, zonder kwaad
Bloem van pure ziel en tederheid aan God gewijd
Die op een dag zag, dat ze een grote liefde voelde
En van de passie het hart barstte van de pijn

Verwaarloosde roos
Zonder moeder, zonder brood, zonder iets
Wat een treurig en verdrietig leven
Dat jouw lot je gaf
Verwaarloosde roos
Bescheiden en geurend
Uiteindelijk ongelukkig, wie ben jij?
Verwaarloosde roos
Een vrouw die heeft geleden

Zo arm dat ze nog een genegenheid had
Iemand die ze liefhad en die droomde van een illusie
Maar diegene viel voor een ander en werd verliefd
En zo bleef ik zonder hem, die ik liefhad en die me verliet