Aves Enjauladas
Rozalén
Gevangen Vogels
Wanneer ik hieruit kom, ga ik rennend naar je toe
Ik zal je met mijn ogen vertellen hoeveel ik je mis
Ik zal in een potje al mijn knuffels en kussen bewaren
Voor wanneer de pijn en de angst zich in mijn ziel vastzetten
Ik zal voor mijn oma knielen
En om vergeving vragen voor de keren dat ik haar verwaarloosde
We zullen proosten op degenen die zonder afscheid zijn gegaan
Weer en weer
Maar terwijl de vogels rond de huizen fladderen
Komt er een stralende lente stilletjes aan
Ik heb mijn gescheurde lapjes met naald en draad genaaid
Ik heb naar mezelf gekeken, mezelf gewaardeerd, ik heb geleefd
We zijn gevangen vogels
Met zoveel verlangen om te vliegen
Dat we vergeten dat in deze oase
Ook het leven voorbijgaat
Wanneer de kooien verbranden
En het doek weer opgetild wordt
Vergeet altijd de les
En dit zal een betere wereld zijn
Wanneer ik hieruit kom, ga ik rennend je toejuichen
Ik zal glimlachen, degene die voor me zorgt bedanken
Niemand zal zich meer wagen om het belangrijke te bespotten
De kwaliteit van de zorg zal onaantastbaar zijn
Ik zal niet zo boos zijn op degene die haat verspreidt
Het is tijd dat zowel het vreemde als het eigen belangrijk is
Mijn verlangen om te leven en al mijn vreugde verspreiden
Bouwen, bouwen
Maar terwijl de hemel en de aarde van een adempauze genieten
Heroveren de diertjes verloren hoekjes
Ik heb langzaam alleen een glas wijn gedronken
Ik heb met een boek gevlogen, ik heb geleefd
We zijn gevangen vogels
Met zoveel verlangen om te vliegen
Dat we vergeten dat in deze oase
Ook het leven voorbijgaat
Wanneer de kooien verbranden
En het doek weer opgetild wordt
Vergeet altijd de les
En dit zal een betere wereld zijn
Wanneer ik hieruit kom, ga ik rennend je omarmen