Remitente (Versión Benidorm Fest)

(Het is te laat, het zand is weg
Het is te laat, en nu keten
In een zucht, zag ik jouw grot
En allemaal naar binnen, ook al doet het pijn)

Ik ben een reflectie, een sirene
De arm omhoog van je grootmoeders
Twee kleine hondjes in de tas
Portie melk, portie verdriet

Vergeef deze brief die ik je geef
Zonder dat ik het ben
Maar hier heb je een lijst voordat je vertrekt
Met wat we hebben meegemaakt
En nu bijt erin, bijt erin, bijt erin

En het kan gedoofd worden
Door te wissen en te vergeten
Te trappen en te fluisteren
De uren geteld

Het zwarte sluier in een kring van vrouwen
Pak het speelgoed met je rechterhand
Zeg niets en laat je vader het niet weten
Oh, wat had ik veel moed
En veel hart
Om stappen naar voren te zetten en te kunnen vliegen
Wie

Vloog met jou verder dan het verboden
Stak zijn hand uit en de kracht om je te geven
Wat, gelukkig, niemand je zal geven
En nu ga jij en laat je me alleen
Wie

Gaf je de stem en de stem en de stem
En de stem die ze je afpakken
Laat het niet los, mijn lief
Want dan blijf je zonder reden
Want als je die stem al dempt
Verdrinkt de stem

Het is te laat, het zand is weg
Het is te laat, en nu keten
In een zucht, zag ik jouw grot
En allemaal naar binnen, ook al doet het pijn

Ik ben een reflectie, een sirene
De arm omhoog van je grootmoeders
Twee kleine hondjes in de tas
Portie melk, portie verdriet
Oh

Het was zwart-wit, de wanhoop tussen de treinen
De dertien rozen, de blauwe schort, de broodstaart
De vluchtelingen die nooit terugkomen
Oh, oh, oh, liefde

Kijk hoe groot het is geworden
Het respect en de anjers
Herstel met spelden
Ik zeg je de afzender
Heette vrijheid
Wie

Vloog met jou verder dan het verboden
Stak zijn hand uit en de kracht om je te geven
Wat, gelukkig, niemand je zal geven
En nu ga jij en laat je me alleen
Wie

Gaf je de stem en de stem en de stem
En de stem die ze je afpakken
Laat het niet los, mijn lief
Want dan blijf je zonder reden
Want als je die stem al dempt
Verdrinkt de stem

(Het is te laat, het zand is weg
Het is te laat, en nu keten
In een zucht, mijn grot
En allemaal naar binnen, ook al doet het pijn

Ik ben een reflectie, een sirene
De arm omhoog van je grootmoeders
Twee kleine hondjes in de tas
Portie melk, portie verdriet
Maria van mijn vlees

Kijk of je zo stoer bent
Kijk of je zo groot bent
Kijk of je zo stoer bent
Kijk of je zo groot bent)