Niña de las Dunas

Moeder zei ooit dat je uit de lucht kwam
Dat een witte ster neerdaalde en het ijs deed smelten
Van haar hart

Vader keek die nacht naar de Maan
En in de nachtelijke steppe schreef hij met messen
Oh, dit gebed

Meisje van de Duinen, slaap rustig
Je draagt op je voorhoofd een goddelijke merk
Meisje van de Duinen, wees niet bang
Ik zal bij je zijn in je donkere vlucht

En zand van mijn klok, je zult terugkeren naar de aarde
Waar het water je vormde, nooit meer zal ijzer
Je gevangenis zijn

Meisje van de Duinen, slaap rustig
Je draagt op je voorhoofd een goddelijke merk
Meisje van de Duinen, wees niet bang
Ik zal bij je zijn in je donkere vlucht

Le-le-le-le-le-le, le-le-le-le-le-le
Le-le-le-le-le-le, le-le-le-le-le-le-le
Le-le-le-le-le-le, le-le-le-le-le-le
Le-le-le-le-le-le, le-le-le-le-le-le-le

De Maan werd een mes en stak in haar borst
Bloedde haar katoenen jurk rood
Met haar nam ze, 'laito, haar metgezel
Sommigen noemen haar Venus, denkend dat ze een ster is

Le-le-le-le-le-le-le, le-le-le-le-le-le-le
Le-le-le-le-le-le-le, le-le-le-le-le-le-le
Le-le-le-le-le-le, le-le-le-le-le-le
Le-le-le-le-le-le, le-le-le-le-le-le-le
Le-le-le-le-le-le-le-le
Le-le-le-le-le-le

Meisje van de Duinen, slaap rustig
Je draagt op je voorhoofd een goddelijke merk
Meisje van de Duinen, wees niet bang
Ik zal bij je zijn in je donkere vlucht