Amarraditos

Laten we vastgebonden gaan, met z'n tweeën
Schuim en fluweel
Ik met een kreuk van zetmeel
En jij, serieus en trots

De mensen kijken ons jaloers aan op straat
De buren fluisteren
De vrienden en de burgemeester
Zeggen dat het niet meer in de mode is
Noch mijn haarspeld, noch mijn haarband

Ze zeggen dat het niet in de mode is, nee, nee
Noch mijn medaillon, noch jouw riem
Ik weet dat ze in de mode zijn
Jouw grote ogen en mijn trots
Wanneer ik aan jouw arm loop
In de zon en zonder haast

Onze koetsier wacht op ons voor de grote kerk
En in een langzaam drafje, lopen we over de boulevard
Jij groet door de rand van je mooiste hoed aan te raken
En ik zwaai elegant met mijn zakdoek

Het is niet in de mode, ik weet dat het niet in de mode is
Dat je voor het diner
Jasmijnen in je revers draagt
Het lijkt zeker een spel
Maar er is niets beter
Dan een heer te zijn van diegenen
Die mijn grootouders hebben gezien

Onze koetsier wacht op ons
Voor de grote kerk
En in een langzaam drafje lopen we over de boulevard
Jij groet door de rand van je mooiste hoed aan te raken
En ik zwaai elegant met mijn zakdoek

Het is niet in de mode, ik weet dat het niet in de mode is
Dat je voor het diner
Jasmijnen in je revers draagt
Het lijkt zeker een spel
Maar er is niets beter
Dan een heer te zijn van diegenen
Die mijn grootouders hebben gezien