Quem Me Leva Os Meus Fantasmas

Waar is de kaart voor goed
Als het einde al vastligt
Waar is het land in zicht
Als het schip stil ligt
Waar is de sleutel voor
Als de deur al openstaat
Wat zijn woorden waard
Als het huis verlaten is?

Dat was de tijd dat handen zich sloten
En in de heldere nachten vlogen woorden
Ik zag de lucht uit mijn vingers ontstaan
De grote beer was als gloeiende ijzers

Verloren zeelieden in verre havens
In verborgen kroegen
In reusachtige dromen
De stad leeg, de kleur van asfalt
Iemand vroeg me om harder te zingen

Wie neemt mijn geesten mee?
Wie redt me van dit zwaard?
Wie vertelt me waar de weg is?

Dat was de tijd
Dat schaduwen zich openden
Dat mannen ontkenden wat anderen oprichtten
Ik dronk van het leven in kleine slokjes
Stapte over het lachen, omhelsde te weinig

Met de rug naar elkaar zie je de toekomst niet
Noch de koers van de kogel
Noch de scheur in de muur
En iemand schreeuwde me toe met profetische stem
Dat de weg zich vormt tussen het doel en de pijl

Wie neemt mijn geesten mee?
Wie redt me van dit zwaard?
Wie vertelt me waar de weg is?

Wie neemt mijn geesten mee?
Wie neemt mijn geesten mee?
Wie redt me van dit zwaard en vertelt me waar de weg is?

Wie neemt mijn geesten mee?
Wie redt me van dit zwaard?
Wie vertelt me waar de weg is?

Wie neemt mijn geesten mee?
Wie neemt mijn geesten mee?
Wie neemt me mee?