Lua Branca

Oh, witte maan van glans en van betovering
Als het waar is dat je de liefde herbergt
Ah, kom de tranen uit mijn ogen halen
Ai, kom deze passie doden die met me mee gaat

Oh, om wie je bent, daal neer uit de lucht, oh witte maan
Haal de bitterheid uit mijn borst, oh kom, ruk het weg
Geef me het maanlicht van je medeleven
Ah, kom, vergeefs, verlicht mijn hart

En hoeveel keren verscheen je aan de hemel
Stralend in een stille en sterrenrijke nacht
En in jouw licht verraste je me
Knielend aan de voeten van mijn geliefde

En zij, huilend, snikkend, vol verlegenheid
Wilde me op haar lippen een zoet kus geven
Ze vertrok, verliet me zo
Oh, witte maan, om wie je bent, heb medelijden met mij!