Que Se Joda El Viento
Marea
Verrot de de Wind
Doe je haar in een strakke knot, sirene, verrot de wind
Breek de schuimige speldjes
En laat me je volhangen met ijzeren glimlachen
Die de nevels verdrijven
En ik weet dat tussen de kwalen ons kristallen zullen regenen
Ik ga blootsvoets en jij naakt
Op de klanken van de liefde van de doffe trom die de maan bespeelt
Laten we klimmen naar de top van deze januari-zon
En een nest maken in zijn takken
En daar lachen terwijl we zien hoe elke seconde
Verzwolgen wordt door de golven
Want wanneer in mijn armen kanonschoten weerklinken
Zal ik verloren zijn tussen jouw duinen
Alles achterlatend, de tronen verbrandend waar twijfels heersen
En baad in mijn ogen, verrot de zee
Die je wil wiegen naar zijn zin
Als we niemand zijn, zal niemand ons vinden
En als hij zout op de wonden wil strooien
Zal hij alleen maar sloten vinden
En de littekens van eenzaamheid
Pak wat hars om ons langzaam in te smeren
Voor het geval de wind terugkomt
En ondertussen, tussen de gaten die de tijd ons laat
Laat je haar wapperen
Want als onze gekte weer donkere wolken brengt
Zullen ze ons recht tegenover elkaar en schouder aan schouder vangen
Steeds eenzamer, omringd door mensen
En baad in mijn ogen, verrot de zee
Die je wil wiegen naar zijn zin
Als we niemand zijn, zal niemand ons vinden
En als hij zout op de wonden wil strooien
Zal hij alleen maar sloten vinden
En de littekens van eenzaamheid
En baad in mijn ogen, verrot de zee
Die je wil wiegen naar zijn zin
Als we niemand zijn, zal niemand ons vinden
En als hij zout op de wonden wil strooien
Zal hij alleen maar sloten vinden
En de littekens.