La Casa Azul
Marco Mengoni
Het Blauwe Huis
De wereld ligt op de punt van mijn vingers
Gesloten tussen een bed, een spiegel en een vluchtige vreugde
Wat heb je voor mij geschilderd, schatje?
Ik heb in stilte kleur en tranen gemengd
En het is een tekening die al vervaagt
De schaduw van een teken dat me verbergt, maar
Ik voel de nacht die mijn voeten kust
Ook al zie je het niet, als je het geluid maar wist
Liefhebben, haten, vechten, leve het leven!
Buiten schreeuwde Mexico vloeken en verhalen
Binnen het stof, het bloed van de corrida
De stier schudt het zwaard van zijn schouderbladen
Roos van de ziel, opgesloten in een harnas
Zoals degene die alleen is en glimlacht uit angst
Kan schoonheid ons meeslepen
Als kunst een leugen is die de waarheid vertelt?
Ik heb een liefde getekend die echt lijkt
Een plas die zich vergist in de lucht
En een fijne traan die niet te zien is
Een ketting van doornen, de weg samen afgelegd
En mijn rug brandt, het blauwe huis
Het vlees, het bloed, de aderen van mijn oorlog
En de weg ontvluchten, gesloten in mijn hand
Een ander lot proberen dat verder gaat
En op elke doek een afdruk van mijn vingers
In mijn mond woorden die niet gezegd worden
Langs mijn rug het zweet van de klim
Zou je zo'n belachelijk lot hebben gezegd?
Als een ster die al gedoofd is, hoeveel schoonheid komt eraan en zal voorbijgaan
Ik voel de nacht die mijn voeten aanraakt
Ook al zie je het niet, als je zwijgt, voel je het
Shh-
Hier is het geluid dat het maakt
Ik heb een liefde getekend die echt lijkt
Een plas die zich vergist in de lucht
En een fijne traan die niet te zien is
Een ketting van doornen, de weg samen afgelegd
De bloemen, het afwezig kind
Het rode bed, de schedel tegenover het geluk, schat
De gebroken droom
Het mooie meisje en mijn lot
De dood
De bloemen, het afwezig kind
Het rode bed, de schedel tegenover het geluk, schat
De gebroken droom
Het mooie meisje en mijn lot
De dood
Ik heb een liefde getekend die echt lijkt
Een plas die zich vergist in de lucht
En een fijne traan die niet te zien is
Een ketting van doornen, de weg samen afgelegd
En mijn rug brandt, het blauwe huis
Het vlees, het bloed, de aderen van mijn oorlog
En de weg ontvluchten, gesloten in mijn hand
Een ander lot proberen dat verder gaat
De bloemen, het afwezig kind
Het rode bed, de schedel tegenover het geluk, schat
De gebroken droom
Het mooie meisje en mijn lot
De dood
De bloemen, het afwezig kind
Het rode bed, de schedel tegenover het geluk, schat
De gebroken droom
Het mooie meisje en mijn lot
De dood