Dónde Estará Mi Primavera
Marco Antonio Solís
Waar Zal Mijn Lente Zijn
Ik ben je zoveel verschuldigd
Zoveel liefde die ik nu
Je mijn berusting geef
Ik weet dat je van me hield
Ik kon het voelen
Ik wil rusten in jouw vergeving
Ik ga doen alsof
Je nooit bent weggegaan
Dat je op reis bent en verder niets
En met jouw herinnering
Als ik heel verdrietig ben
Zal ik mijn eenzaamheid gezelschap houden
Ik wil dat mijn afwezigheid
De grote vleugels zijn
Waarmee jij kunt opstijgen
Die lange vlucht
Met zoveel tussenstops
Dat je me op een gegeven moment kunt verliezen
Hier tussen de leegte
Ga ik over alles praten
Ik zal op mijn manier proberen door te gaan
En tot de jaren
Mijn geheugen sluiten
Zal ik me blijven afvragen
Waar zal mijn lente zijn?
Waar is de zon verstopt
Die mijn tuin vergat
En mijn ziel verwelkte?
Hier tussen de leegte
Ga ik over alles praten
Ik zal op mijn manier proberen door te gaan
En tot de jaren
Mijn geheugen sluiten
Zal ik me blijven afvragen
Waar zal mijn lente zijn?
Waar is de zon verstopt
Die mijn tuin vergat
En mijn ziel verwelkte?
En mijn ziel verwelkte.
