Desapariciones

Dat iemand me kan zeggen of ze mijn man hebben gezien
Vroeg de vrouw
Hij heet Ernesto X, is veertig jaar
Werkt als bewaker bij een autodealer
Hij droeg een donkere shirt en lichte broek
Hij ging eergisteren weg
En is niet teruggekomen
En ik weet niet meer wat ik moet denken
Want dit is me eerder nooit overkomen

Ik ben al drie dagen mijn zus aan het zoeken
Ze heet Altagracia, net als oma
Ze ging van haar werk naar school
Ze droeg een spijkerbroek en een licht shirt
Het was niet haar vriend
Die is thuis
Ze weten niets van haar bij de PGSN of in het ziekenhuis

Dat iemand me kan zeggen of ze mijn zoon hebben gezien
Hij is student geneeskunde
Hij heet Agustín en is een goede jongen
Soms is hij koppig als hij zijn mening geeft
Hij is opgepakt
Ik weet niet door welke kracht
Lichte broek, gestreept shirt
Hij ging eergisteren voorbij

Zoek in het water en in de struiken
(En waarom verdwijnen ze?)
Omdat we niet allemaal gelijk zijn
(En wanneer komt de verdwenen terug?)
Elke keer dat ik aan hem denk
(Hoe spreek je de verdwenen aan?)
Met de emotie die van binnen knijpt

Clara, Clara, Clara Quiñones is de naam van mijn moeder
Zij is, zij is een ziel van God
Ze bemoeit zich met niemand
En ze hebben haar meegenomen als getuige
Voor een zaak die alleen met mij te maken heeft
En ik ging me overgeven
Vandaag in de middag
En nu zeggen ze dat ze niet weten wie haar heeft meegenomen
Van het bureau

Gisteravond hoorde ik verschillende explosies
Putum, patam, putum, petem
Schoten van een shotgun en een revolver
Auto's die gas gaven, remmen, geschreeuw
Echo van laarzen op straat
Kloppend op deuren
Voor de goden, gebroken borden
Ze waren de soap aan het kijken
Daarom keek niemand naar buiten

Zoek in het water en in de struiken
(En waarom verdwijnen ze?)
Omdat we niet allemaal gelijk zijn
(En wanneer komt de verdwenen terug?)
Elke keer dat ik aan hem denk
(Hoe spreek je de verdwenen aan?)
Met de emotie die van binnen knijpt