Hishoku no Sora

en deze lucht rood kleuren
als de tijd weer komt, ga ik verder met mijn lichaam

vervagende 'mensen' en verloren 'dingen'
op een dag zullen ze verdwijnen
heet schommelend 'sterkte', fragiel wankelend 'zwakte'
uiteindelijk dezelfde toekomst

zo'n dagelijks leven smelt weg
de wereld verschijnt als de zon ondergaat

de wind laat de zeilen wapperen
het stroomt als een rivier, de punt van de pen
verdrongen gevoelens, een droom die voorbijglijdt
alles is nu in mijn handen
ik moet gewoon mijn missie vervullen

weer valt de zon één keer
en verdwijnt zachtjes ergens
illusies, onveranderlijke dagen
maar ik voel zeker jouw warmte en hartslag
ook dit is de waarheid

en dan draai ik de rode draad
met mijn vingers, nu begint het

waarom voel ik verwarring in mijn kloppende hart?
snel, breek de pijn die zich als een grap manifesteert

de verbrandende wolken die in de lucht zweven
verbergen de wensen die binnenin zijn
de twijfelende ogen, druppels die opkomen
maar verander het in de kracht van morgen

alles wat ik geef, daalt neer op de aarde
met één scherpe zwaard snijd ik de duisternis
altijd laat ik het licht diep in mijn hart stralen
totdat ik mijn missie vervul met dit lichaam