GEMMES DE NUIT
Malenuit
NACHTSCHADUWEN
Niets, niets meer, dan treurige neons
Die knetteren in het donker
Getuigen van de weinige glans
Die we elke avond zien
Ik ga verder, ik probeer te zien
Eigenlijk ben ik verloren
Wanneer ik voor de schijn vecht
Eindigend met jou in mijn armen
Die vluchtige momenten
Zullen we ons niet meer herinneren
En die dagen zonder rust
Zullen zich uiteindelijk uitstrekken
We lijken op elkaar (de nacht)
En toch laat je me
Die bittere nasmaak
En die geur van angst
Zodra ik alleen ben
Slik ik mijn zwaktes weg
O, wind van de zee
Neem mijn hart ver van jou mee
Niets, niets meer, dan treurige neons
Die knetteren in het donker
Getuigen van de weinige glans
Die we elke avond zien
Ik ga verder, ik probeer, ik ga naar buiten
Eigenlijk ben ik verloren
Wanneer ik voor de schijn vecht
Eindigend met jou in mijn armen
Die vluchtige momenten
Zullen we ons niet meer herinneren
En die dagen zonder rust
Zullen zich uiteindelijk uitstrekken
Neem mijn hart ver weg
En verzet je niet meer
Tegen deze zinloze ontmoetingen
En deze verloren momenten
Ik zink langzaam
Te dicht bij jouw kust
Maar er is niets aan te doen, ik strand
En (niets is) ideaal
Niets, niets meer, dan treurige neons
Die knetteren in het donker
Getuigen van de glans
Die we elke avond zien
(Ik ga naar) de gevangenis
Want te veel banden doden
En zonder het te willen
Heb je me uiteindelijk geraakt
Die vluchtige momenten
Zullen we ons niet meer herinneren
En die dagen zonder rust
Zullen zich uiteindelijk uitstrekken
