Luna de Sangre

Witte dame, bloedmaan
Die mijn rouw verlicht met je glans
Wanneer de dagen sterven en ik nog steeds wacht

Dat, om je te zien, ik genade krijg
En deze pijn die nooit verdwijnt
Omdat de ziel niet wil vergeten

Zeg haar dat niemand ooit terugkwam uit de hemel
Wanneer je naar de hemel gaat
Dat er alleen voor mij overbleef
Deze hel, verlangend om haar aan te raken en ik kan niet

Breng me rust, licht van de dageraad

Zwarte wolf
Hoeveel manen hebben jouw kwaad gekust
Onder de verlaten lucht?
Hoeveel van jou is met de tijd vervaagd?
En hier, naast de laatste zonnestraal
Waar je altijd wacht
Breng je je nachten door met waken over haar
Over haar

Gebroken zielen door de wonden
Die de eenzaamheid op de huid achterlaat
Wanneer een kus ziek wordt van afscheid

Mijn straf is haar te zien huilen
Ik kijk naar de lucht en kan niet helpen
Te wensen dat ik een vallende ster ben

En ik zal in het zand 'ik hou van je' schrijven
En aan de zeebries
Geef ik je adres
Voor als je ooit stopt of je vlucht verandert

Breng me rust, licht van de dageraad

Zwarte wolf
Hoeveel manen hebben jouw kwaad gekust
Onder de verlaten lucht?
Hoeveel van jou is met de tijd vervaagd?
En hier, naast de laatste zonnestraal
Waar je altijd wacht
Breng je je nachten door met waken over haar
Over haar

Bloedmaan, glazen gevangenis
Eeuwige wolken van eenzaamheid
Maan, geef me de vrijheid
Zonder haar, sterf ik

Zwarte wolf
Hoeveel manen hebben jouw kwaad gekust
Onder de verlaten lucht?
Hoeveel van jou is met de tijd vervaagd?
En hier, naast de laatste zonnestraal
Waar je altijd wacht
Breng je je nachten door met waken over haar

Zwarte wolf
Hoeveel manen hebben jouw kwaad gekust
Onder de verlaten lucht?
Hoeveel van jou is met de tijd vervaagd?
En hier, naast de laatste zonnestraal
Waar je altijd wacht
Breng je je nachten door met waken over haar