Jesús De Chamberí

Het was een koude nacht in april
De lucht werd bedekt met schaduwen
De regen maakte liefde terwijl het Madrid streelde
En het woord werd vlees en woonde in Chamberí

Uit zijn diepe slaap werd hij wakker
Liggend op een bank in het midden van het plein
Omhuld door lakens van kou en karton
Op de huid zijn woede en in zijn blik de rede
In zijn blik de rede

Luister naar mijn woord
Een nieuw gebod geef ik jullie
Verwoest de naties
Met tolerantie en klappen van liefde

Mijn koninkrijk is niet van deze wereld
En in mijn vaderland gaat de zon niet onder
Waar de vrede abortus ondergaat, ontstaan zijn grenzen
Mijn leger is de instinct en mijn rechter is het hart

Mijn politiek is de vrijheid
Ik ben de koning van de onderdrukten
Voor elke gewetensgevangene die jullie opsluiten
Ketenen jullie de angst en de onwetendheid aan jullie huid
Aan jullie huid ketenen

Luister naar mijn woord
Een nieuw gebod geef ik jullie
Verwoest de naties
Met tolerantie en klappen van liefde

In een steegje
Verkoopt Sara haar liefde
Huur aids tot twee uur
Biddend tot God om haar pijn te verlichten
Haar pijn
Haar pijn

Vlucht voor de seks, zegt een prediker
Want het is kwaad en een bron van zonden
Ik geef jullie een nieuw gebod: maak liefde
En zet geen deuren op het veld die ik niet heb gezet

Als discipelen koos hij er twaalf
Twee prostituees, vijf ex-gevangenen
Twee zwarte immigranten en een rockpoëet
Aan Peter de zwerver en een minderjarige junk
Aan een minderjarige junk

Luister naar mijn woord
Een nieuw gebod geef ik jullie
Verwoest de naties
Met tolerantie en klappen van liefde

Luister naar mijn woord
Een nieuw gebod geef ik jullie
Verwoest de naties
Met tolerantie en klappen van liefde
Luister naar mijn woord
Een nieuw gebod geef ik jullie