Ira Dei

Uit de afgrond klinkt een gerucht
Als de zee in tweeën splijt
Deuren naar een andere dimensie
Een licht komt uit het water omhoog

De wind breekt los en landt in de stad
Engelen komen eruit tevoorschijn
Eeuwig leven, geur van heiligheid
Vandaag is het de laatste oordeel

Onder de naam van jouw kruis
Heb je de angst geïnjecteerd
En ik ga niet nog eens voor jou sterven
Vader, in jou verloor ik mijn geloof

We zijn kinderen, beiden van hetzelfde wezen
Dat de mens God noemt
We zijn beiden deel van een eenheid
Zonder het kwaad bestaat het goede niet

Ik zal niet nog eens voor jou sterven!!

Ira Dei
Welkom bij de pijn
Niemand zal gered worden
Want de dood roept

Ira Dei
Welkom bij het einde
Probeer te begrijpen
Want de ondergang komt eraan

De eerste plaag schudde gisteren de stad
Infecteerde alleen de ongelovige met de ziekte
De woede van God voor vrije seks
De aids straft de ondeugd, de promiscuïteit

De zee kleurde bloedrood
Begraafplaatsen van water en zout
De tweede plaag voer rond
Een boot is zijn kist

Waar is God?
Op een altaar of in het lachen van een kind?
Welke is jouw God?
Diegene die straft of diegene die leeft in jouw manier van liefhebben?

In een vuilnisbelt veranderde de derde
De buik van een rivier in een opslagplaats van vervuiling
De ozonlaag smolt de volgende
Tattoo't de huid met kanker, een zonnestraal

En de duisternis nam de overhand
Een computer werd ziek
Instagram van ego stierf
De digitale blackout werd geïnstalleerd

Waar is God?
Op een altaar of in het lachen van een kind?
Welke is jouw God?
Diegene die straft of diegene die leeft in jouw manier van liefhebben?

Ira Dei
Welkom bij de pijn
Niemand zal gered worden
Want de dood roept

Ira Dei
Welkom bij het einde
Probeer te begrijpen
Want de ondergang komt eraan

En bij de zesde hoestte de grond en opende zich
Als een wond zonder bloed die zijn huid krabt
De laatste plaag droogde de velden op
De kaalheid van het bos is de woestijnvorming

Een naald en een huid ontmoeten elkaar bij het vallen van de nacht
Door zijn aderen stroomt het water dat hem doet vergeten
Dat de toekomst niet zal komen, dat de klok stil staat
Dat de storm in zijn hart leeft

Dat de liefde is opgelost
In een lepel meer
Dat een kus werd gezien
Verdronken in een glas alcohol

Waar is mijn plek?
Ik zoek mezelf en kan me niet vinden
Ik verlies me in jou
Ik wil niet ontwaken, ik wil stoppen met huilen

Klagende stad, omarm je voor het slapen gaan
Bedden van karton, een stem als dekbed
Die je zal omarmen, je warmte zal geven
Voor je gaat slapen

En haar lichaam gaf zich over
Moegestreden van het zoeken
Een glimlach in haar stappen
Voor de laatste reis

Waar is mijn plek?
Ik zoek mezelf en kan me niet vinden
Ik verlies me in jou
Ik wil niet ontwaken, ik wil stoppen met huilen

Waar is mijn plek?
Ik zoek mezelf en kan me niet vinden
Ik verlies me in jou
Ik wil niet ontwaken, ik wil stoppen met huilen

Ira Dei
Welkom bij de pijn
Niemand zal gered worden
Want de dood roept

Ira Dei
Welkom bij het einde
Probeer te begrijpen
Want de ondergang komt eraan

De demonen en engelen van licht verenigden zich
Tegen het opperwezen, God heeft nooit bestaan
Hij keerde terug naar zijn planeet op zoek naar een plek
Waar hij de ziel aan een andere beschaving kan onderwerpen

Er is geen God behalve jouw geweten
Elke kerk is slechts
Een gevangenis van goud en geloof
Van zielen die naar een waarom zoeken

Waar is God?
Op een altaar of in het lachen van een kind?
Welke is jouw God?
Diegene die straft of diegene die in jou leeft?

Waar is God?
Met de Duivel die wedt om jouw ziel
Welke is jouw God?
Vuur en zwavel zijn het symbool van ons kruis
Ons kruis
Ira Dei

Ira Dei
Ora pronobis Jerusalem

Uit de ruimte
Kwam eeuwen geleden een God