La Huella

Het zijn woorden die niet zijn geschreven
De ellips, het vraagteken
Een bocht die niet waarschuwt
Een geur in de echo
Een gebied dat zich beweegt
De vertrekkers, de verwelkomingen
Die over dezelfde straat lopen
Het zijn bataljons van twee, een gedeelde strijd
Het is een afgekort werkwoord, een spoor in de lucht
Een aanhoudende noot
De uitdaging van een waarzegger
De takken van een boom die dansen in de armen van de tijd
Een stap die je niet vergeet
Er zijn zoveel, zo verschillend, zo gelijkend
Ze hebben één ding gemeen
Ze laten allemaal een merk achter
Ze laten allemaal sporen onder de huid
Het zijn onze verhalen getatoeëerd