Musa
Lytos
Musa
Zelfs de puurste ziel heeft smerige geheimen goed opgeborgen
Een donkere kant, een wereld vol twijfels, een onrustig wild dier
Sommigen ontkennen het, anderen denken dat ze het onder controle hebben
Maar het is als een drug, het legt je in stilte de strop om, het zwijgt je en verstikt je
Die stemmen zijn terug in mijn hoofd, die denken dat deze shit een verdomd spel is
Ze willen me doden, maar ze zijn niet bij zinnen
Vechtend in een duel
Een tweet met placebo-effect
Een goed persoon zijn voor de mensen
Maar weet je wat eng is? Dat niemand je corrigeert als je jezelf voorliegt
Er is iets ergers dan verboden, en dat is de verdomde zelfcensuur
In het openbaar doe je alsof je emoties hebt, privé maakt het je hard
Velen kiezen ervoor zich te verstoppen, het te vermommen als fantasieën
Het is makkelijker om in de spiegel te kijken en jezelf te zien met hypocriete brillen
Ze draaien je niet de rug toe
In je gezicht, altijd Dank je, Geen probleem en
Ze steken je de dolk in, als ze zeker zijn, Waarvan?, Dat niemand ze ziet
En die momenten, wanneer je het instinct van een verdomd dier hebt
Het is niet dat je het niet wilt doen, je doet het niet omdat het illegaal is!
De duivel nodigt je uit om te zondigen, en het engeltje zegt wees goed
Je weet dat je wilt proeven, maar wat maakt het uit wat anderen er later van zeggen
Je helemaal volstoppen met Jäger, om een excuus te hebben
Zeggen met genegenheid en zacht
En wat me echt opwindt is dat ze me hoer noemen
Ook al willen we doen alsof, de maatschappij is een simpele masker
Ik geef je de keuze, elke stad op de planeet, het maakt niet uit wanneer
Verwijder de wetten, kijk wat er gebeurt en als je wilt, daag Jezus uit
De mens heeft altijd een hogere macht nodig gehad om zichzelf te beschermen
Wat is echter echter? Jij, ik, wat voelt, of jij, ik, wat denkt?
Een gelovige of mensen van wetenschap?
Geloven in geluk of in legendes?
Degene die je liegt om je te beschermen, of degene die je pijn doet en je sterker maakt?
De enige realiteit is dat we op een gegeven moment allemaal bidden uit angst voor de dood
Je denkt dat je de baas bent over je daden, maar je hebt het contract niet goed gelezen
Ook al denk je dat je alleen bent in je hoofd, misschien deel je een kamer
Ze zeggen: Niet aanraken en je raakt aan
Pas op, het brandt en je omarmt het
Het is niet goed voor je en je wordt verliefd
Drinken en weer de kater
Zeg me, Waarom trok het verboden ons altijd aan en smaakte het beter?
Zeg me, Waarom waarderen we het goede pas als de pijn ons overvalt?
Zeg me, Waarom geven we altijd anderen de schuld
Als we allemaal demonen hebben die ongeduldig in ons binnenste wachten?
De duivel nodigt je uit om te zondigen, en het engeltje zegt wees goed
Je weet dat je wilt proeven, maar wat maakt het uit wat anderen er later van zeggen
Je helemaal volstoppen met Jäger, om een excuus te hebben
Zeggen met genegenheid en zacht
En wat je echt leuk vindt is dat ze je uitspugen
Soms voel ik alsof ik, meerdere geesten binnenin heb
Altijd aan het discussiëren Ja, Nee; en wie schrijft in het schrift
Een penseel, twee schilders. Een papier, twee auteurs
Een probleem, twee oplossingen
Wie is wie?
Ze horen je niet
Ik word gek, misschien was ik dat al
Ik ben een arme wolf die zijn roep negeert
Die, zich alleen voelend, de roedel verlaat
Ik zie mijn ogen niet meer, reflecties van de ziel
Misschien ben ik verdwaald op de weg
Misschien ben ik verdwaald
Ik gaf het lot de schuld
En het lot lachte me uit
De duivel nodigt me uit om te zondigen, en het engeltje zegt wees goed
Misschien moet ik niet veranderen, maar kijken door nieuwe ogen
Me helemaal volstoppen met Jäger, die vage lijn oversteken
Stoppen met me verstoppen achter make-up en geen excuses meer nodig hebben
De duivel nodigt je uit om te zondigen, en het engeltje zegt wees goed
Je weet dat je wilt proeven, maar wat maakt het uit wat anderen er later van zeggen
Iedereen de schuld geven voor alles
Altijd een excuus hebben
Ik dacht dat je mijn demon was en in werkelijkheid was je mijn muze.