Lo Siento
Lytos
Het Spijt Me
Het spijt me voor wat je gaat horen
Misschien is het niet wat je zoekt of misschien is het wat je nodig hebt
Het spijt me met volledige oprechtheid
Omdat de wereld nu alleen maar mooie woorden wil
En ik bied mijn excuses aan omdat ik niet ben wat je verwachtte
Omdat ik niet naar het graf ga en niet van die richel spring
Omdat ik je mode niet volg of het doe wanneer het mij uitkomt
Omdat ik het je recht in je gezicht zeg en niet doe alsof ik glimlach
Het spijt me, ik denk niet hetzelfde als jij
Ik begrijp niet dat de waarheid iets taboe kan zijn
Het spijt me dat ik degene ben die je zegt dat niet alles kan
Het spijt me dat ik je geen gelijk geef als je dat niet hebt
En ik hoop dat je op een dag kunt vergeven
Je onwetende ideologie maakt je niet beter dan iemand anders
Kom binnen via het raam en laten we het in bed bespreken
En de weg naar nirvana is het accepteren van de menselijke imperfectie
Het spijt me dat ik met je naar bed ben gegaan en je niet meer belde
Je leren vastbinden en ontsnappen, je dierlijke ik zijn
Je naar Mars brengen, zonder eerst van je te houden
Je de kunst van het bevriezen onthullen zonder het vuur te kennen
Sorry dat ik zo abstract ben
Dat ik je zeg dat je walgelijk bent en geen enkele tact heb
Dat ik de daad onthul zonder repetities
Omdat het je niet pijn doet wat ik zeg, maar wat ik verzwijg
Het spijt me als mijn teksten je pijn doen
En dat jij geen van je doelen voor het jaar hebt gehaald
Sorry dat ik je niet schreef wat je nodig had
Ik was druk bezig met beslissen of ik zou springen of niet
Het spijt me dat ik over alles praat en dat het me niets zegt
Zwemmen en zwemmen en dat iedereen me zegt stop
Om te stoppen en te zwijgen terwijl ik verdrink in deze lava
En mijn creaties te wassen voor het geval ze beledigen wat ik ook doe
Het spijt me, ik maak deel uit van deze plaag
Hoewel ik elke dag probeer een beetje beter te zijn
Sorry dat ik me niet verstop en me niet achter de masker
Van de duurste leugen, tegenwoordig liefde genoemd
Ik betreur het dat ik niet verliefd op je ben geworden
Dat ik mijn tijd heb verspild en me heb vastgebeten in lijden
Wat ik voel is je teleurstellen door te zeggen
Is het niet het moment om me te vergeten en me aan de kant te zetten?
Het spijt me dat ik je domme adviezen niet wil volgen
Ik ben al een oude hond en ruik de interesse van ver
Het spijt me dat ik naar de 'houd je mond' heb geluisterd
In deze wereld van duivels die zich als engelen verkleden
Het spijt me dat ik je progressieve toetsenbord niet deel
Dat ik de subsidie ontvang en de rest kan stikken
Dat ik verder ga met de cynische angst
Die met je gevoelens speelt afhankelijk van wat de staat interesseert
Het spijt me dat ik wil eten van wat me passie geeft
Dat ik het leven leef alsof ik er maar één heb
Dat ik me meer voel dan niemand en minder dan iedereen
Dat ik niet de arme schaap wil zijn, maar de verdomde wolf
Vergeef me dat ik een verdomde egoïst ben geweest
Begrijp me, de mensen zien me niet, ze zien de artiest
Misschien wacht ik zonder haast op het perron van angst
Sorry dat ik ook zeg 'ik wil je niet'
Vergeef me dat ik altijd meer en meer zoek
Dat ik je vooroordeel, dat ik je geen kans geef
Door mijn angst, mijn depressie, door de gevangenis in mijn hoofd
Sorry dat ik me onverschillig toon tegenover de dood
Ik ben een slaaf, ik ben een dienaar, ik sta naakt in dit verhaal
Mijn verleden, mijn heden, mijn toekomst, mijn geheugen
Het spijt me dat ik het gevoel voor tijd ben kwijtgeraakt
En je geen bloemen heb gegeven voor je laatste ademtocht
Het spijt me, ik ben gewoon een arme mens
Die geen handen meer heeft om te verbergen voor de zonde
Het spijt me dat ik zoveel excuses vraag
Maar ik geef de voorkeur aan het verheffen van mijn stem dan het als vanzelfsprekend te beschouwen
Het spijt me echt uit mijn hart
Als jij niet voelt wat ik schrijf
Het spijt me voor dit nummer
Maar de muziek is het enige dat me levend houdt