Te Deje Marchar

Ik heb gedroomd van jouw handen...
het schilderen van de lucht in grijs
voorzichtig, heel langzaam,
ik kijk hier vanaf
in een tuin van tranen.
Tranen om jou.
We hebben op een eiland geleefd
zo lang samen,
drijvend op de zee.
Ik heb je gezien,
spelend met de golven
en de zand dat je streelt...
Ik wist dat ik van je hield
en ik nam je in mij mee.
Maar ik liet je gaan,
ik liet je gaan,
ik liet je gaan
daarna, na de laatste nacht
ik liet je gaan.
Ik ben een vrouw... mijn hart scheurt
van de tederheid die verdween, die haar doodde.
Mijn haar waait in de wind
ik zing luid... en langzaam
ik zing over jouw nachten... ik zing over de smaak
de zout op jouw huid.
Maar ik liet je gaan
en de golven zullen je hier niet terugbrengen,
maar ik zal op je wachten... op de oever
dat jij nooit meer terugkomt.