Ódio

Lang heb ik
Een verhaal opgebouwd
Op een verwoest kasteel
En om te ontsnappen aan deze harde realiteit
Heb ik al meer dan duizend redenen gevonden
Nu klinken die woorden van heilige mensen
Als muziek in mijn oren
Aangezien het bijna ondraaglijk werd
Om de stem van mijn wanhopige ogen te horen

Van het huilen
Nadat het feest voorbij is
Als ik mezelf niet vermoord
Vraag ik misschien om hulp om terug te keren
Van een plek waar ik ben neergestort
Als een engel die van woede stierf
Bij de val heb ik mezelf verwoest
Maar ik sta mezelf al toe om te veranderen

Ik keek om me heen
Om mijn gevallen kasteel te herbouwen
Om te leven van mooie momenten
Zonder mijn ogen te hoeven verbergen
Ik heb zelfs een testament gemaakt dat niets heeft
Niets, niets, niets geschreven
Aangezien mijn grootste erfenis
Is wat ik met me mee zal nemen

Om te evolueren
Nadat de terreur voorbij is
Als ik het niet kan verdragen
Vraag ik misschien om hulp om terug te keren
Van een plek waar ik ben neergestort
Als een engel die van woede stierf
Bij de val heb ik mezelf verwoest
Maar ik sta mezelf al toe om te veranderen

Deze haat van mij is
Mijn haat is
Het gif dat ik neem
In de hoop dat de ander sterft
Deze haat van mij is
Mijn haat is
Het gif dat ik neem

In de hoop dat de ander sterft
In de hoop dat de ander sterft
In de hoop dat de ander sterft
In de hoop dat de ander sterft
In de hoop dat de ander sterft