Batendo Água

Mijn poncho beschermt me tegen de regen
En het water dat ik meedraag was voor mij bedoeld
Vleugels van de nacht op mijn schouders, een thuis
Ver weg van de schaduwrijke huizen van klei en gras

Het is lang geleden dat ik mijn poncho helemaal droeg
Of de vleugels van de nacht opende voor een aprilzon
Het zijn vele dagen dat ik de moed heb getoond
Van de vier poten van het paard, om de kou te trotseren

(Wissel een maat van de oren bij elke stap
In dezelfde beweging van de moerassen die verzadigd zijn
Stoot tegen de hoeken van de hoed, die in andere winden
De regen van augustus hebben doorstaan die God stuurde)

Mijn paard heeft de donkere lucht van de nacht gevangen
En alles wat de nacht hoort is zijn trompet
Van poten die in het water slaan na de moerassen
Rem en rozetten van sporen in hetzelfde ritme

Er ontbreekt afstand van het land en er is teveel paard
In dezelfde ronde van het veld waar de lucht stort
Die een richting heeft van de boerderij voor de vier poten
Brengt zijn wereld op de weg, slaand in het water!

(Want als de weg me iets kost, betaal ik de prijs
En maak ik de weg vrij voor mijn levensonderhoud
Zelfs als de wereld instort in een lelijke tijd
Weet ik wat de vleugels van de poncho van binnen brengen)