Una Llama Inmortal - Canción de Kimetsu No Yaiba El Tren Infinito

Een nieuwe missie
Een nieuwe reis
Volg de trein
Dat was de boodschap

Op zoek naar demonen
Gevaar onderweg
Demonen loeren
Levens om te redden

Binnen ontmoeten ze de pilaar van het vuur
Rengoku met passie
Die nooit dooft
Je zwaard is zwart, ongelukkige
Rustig aan, met mij
Ben je niet verloren

Demonen brullen in de duisternis
Het vuur geeft ze geen kans
Met één snede verduistert hun leven
Dodelijke sneden doen ze verdwijnen

Belooft ze te trainen, sterker te maken
Bestemd voor geluk in hun zielen
Maar de trein rijdt door, de rust is een leugen
Het gevaar schuilt achter de mist

Plots de sneeuw, alleen verwarring
Tanjiro ontwaakt in een illusie
Zijn familie glimlacht, een onmogelijke warmte
Een geweven droom maakt hem gevoelig

Het is het werk van Enmu, de afnemende maan
Die kinderen schitterende wensen biedt
Zenitsu en Nezuko in een betoverde wereld
Inosuke de krijger, een vereerde leider

Rengoku droomt ook, zijn vader verslagen
Een man zonder vuur, alles opgegeven
Maar hij ziet zijn broer, herinnert de plicht
Een gids zijn en sterk, belooft terug te keren

De kinderen duiken in andermans dromen
Zoekend naar de kern met kleine stappen
Maar zelfs in de slaap, brandt de wil
Zijn geest reageert zonder te laat te komen

Tanjiro ontdekt de wrede waarheid
Huilend laat hij ze, het is niet zijn realiteit
Hij pakt zijn katana, snijdt zonder te trillen
Op de rand van de dood weet hij te ontwaken

Tanjiro confronteert hem
Geniet van de pijn
Een vreemde en angstaanjagende plan
Elke illusie dwingt hem te sterven
Honderd keer snijdt hij, hij geeft niet op

Enmu kwelt hem, scènes van horror
Zijn familie beschuldigt, vol pijn
Maar hij schreeuwt met woede op zijn huid
Zij zouden dat nooit zeggen, zij zouden nooit wreed zijn!

Maar het was niet het einde, de trein verandert
Enmu smelt, zijn vlees vervormt
Zenitsu beschermt met dodelijke bliksemschichten
Nuzuko kijkt met stralende ogen

Rengoku ontwaakt, straalt kracht uit
Voor zijn hart, niemand zal hij verliezen
Samen doorkruisen ze het vlees van de trein
Zonademhaling bloeit weer op

Een andere lucht, iemand superieur
Akaza verschijnt, een hoger niveau
Je kracht is schitterend, sluit je aan bij de mijne
Verlaat het fragiele, lege mensen

Rengoku antwoordt met een vurige stem
De sterke beschermt en geeft zijn leven
Ik vrees de dood niet, mijn vuur dooft niet
Ik ben het schild dat de zwakke waardeert

De strijd begint, vuur en leegte
Elke klap dondert, het lot is somber
Hij herstelt zijn dodelijke wond
Rengoku gaat verder met onsterfelijk vuur

Hij gebruikt houdingen en niets werkt
Akaza lacht, alleen maar opgewonden
Tot de negende, brandend vuur
Zon van vuur, de beste jager

De rook verdwijnt, het bloed onthult
Akaza steekt door, zich overgeven roept hij
Zijn moeder omarmt hem met kostbare rust
Ik zweer het moeder, je zult trots zijn

De laatste poging, zijn leven beëindigen
De zon zal dan de enige uitweg zijn
De dageraad komt, hij weet te bevrijden
Het enige dat overblijft is om te huilen

Rengoku op de grond, zijn adem dooft
De pilaar heeft zijn laatste vlam losgelaten
Ik vertrouw op jou, huil niet om mijn dood
Jij bent mijn nalatenschap, wees sterk

Zijn moeder kijkt naar hem, ziet hem met liefde
Ik ben trots, je hebt het gedaan, mijn zon

Sluit je ogen, glimlach aan het eind
Zijn vlam dooft
Maar is onsterfelijk