Llamarada

Ik moet vergeten, om te kunnen leven
Ik wil niet denken, dat ik alles verloor
In een vlam, verbrandden onze levens
Bleven de asresten, van die immense liefde
En ik kan niet huilen, ook niet lachen
Beter bewaar ik stilte, want het is het einde
Wat wij hadden is voorbij, toen het licht doofde
Zoals de avond verdwijnt, als de zon sterft
Ik zal altijd herinneren, die groene ogen
Die de kleur bewaren, die de tarwevelden hebben
Soms zou ik willen, in lachen uitbarsten
Zoals in de maskerade, want dat was mijn liefde
Maar ik ga hier weg, ik laat je mijn lied
Liefde, je gaat van mij, ik ga ook van jou
Wat wij hadden is voorbij
Misschien mis je me
Misschien droom ik
Van die groene ogen als de zee
Ik zal altijd herinneren, die groene ogen
Die de kleur bewaren, die de tarwevelden hebben
Soms zou ik willen, in lachen uitbarsten
Zoals in de maskerade, want dat was mijn liefde
Maar ik ga hier weg, ik laat je mijn lied
Liefde, je gaat van mij, ik ga ook van jou
Wat wij hadden is voorbij
Misschien mis je me
Misschien droom ik
Van die groene ogen als de zee