Autobiografía

De wereld is niet wat ik zag
Vanuit het raam van mijn kamer
In de zomer van achtenzeventig
Zag ik een wolk die groeide
En mijn kindertijd die verdween

Ik ging van Managua naar Tijuana
Zoekend naar hoop in het noorden
Ik kwam aan in het beloofde land
Leerde een andere taal
Begon een nieuw leven
Groeide op in de schaduw van de stilte
Was een illegaal met angst
Zonder papieren en zonder richting

Sinds mijn vijftien ben ik de buitenlander
Ik ben hier niet van en daar niet van
Tussen mijn mensen ben ik de stem die ver weg leeft
Maar ik zal nooit vergeten
Die mooie zonsopgangen van Somoto
De spelletjes op de hoofdstraat
Mijn eerste vriendin
En mijn identiteit

Ik ben gemarkeerd door drie strepen
Twee zijn blauw en één is wit
Waar ik ook ga, neem ik mijn vaderland mee
Waar ik ook woon
Voel ik me thuis

Vandaag heb ik een zoon en ik zou niet willen
Dat hij die ervaring moet meemaken
Als er ooit geen grens zou zijn
Denk ik dat mijn verhaal zich niet zou herhalen
Groeide op in de schaduw van de stilte
Was een illegaal met angst
Zonder papieren en zonder richting

Sinds mijn vijftien ben ik de buitenlander
Ik ben hier niet van en daar niet van
Tussen mijn mensen ben ik de stem die ver weg leeft
Maar ik zal nooit vergeten
Die mooie zonsopgangen van Somoto
De spelletjes op de hoofdstraat
Mijn eerste vriendin
En mijn identiteit

Hoor
Hoe kan ik de papieren boot vergeten die drijft op de rivier van de straat
De gitaar van opa Carlos
De hanengevechten van opa Camilo
De winkel van mama Elsa
De amandelboom van Tere
En de liedjes van mijn ooms
Zal ik nooit vergeten

Sinds mijn vijftien ben ik de buitenlander
Ik ben hier niet van en daar niet van
Tussen mijn mensen ben ik de stem die ver weg leeft
Maar ik zal nooit vergeten
Die mooie zonsopgangen van Somoto
De spelletjes op de hoofdstraat
Mijn eerste vriendin
En mijn identiteit