Cantata de Puentes Amarillos
Luis Alberto Spinetta
Cantate van de Gele Bruggen
Elke weg kan je gaan
Alles kan je doen
Met dit bloed om je heen
Weet niet wat ik kan zien
Het bloed lacht, idioot
Zoals dit lied
En voor wie?
Maak je handen vies zoals altijd
Klokken verrotten in hun gedachten al
En in de zee is gezonken
Een vlot dat nooit vertrok
Zee hier, zee daar
Op een moment ga je zien
Dat het tijd is om terug te keren
Maar breng alles mee naar huis, die glans
En voor wie?
De zielen verwerpen elke opsluiting
De kruisen zijn gestopt met regenen
Stap in de taxi, schat
De mannen kijken naar je
Ze willen je hebben
Let op de bos, schat
De bloemen vallen, je moet stoppen
Ik zag de ring sterven in het carrousel
Ik zag zoveel apen, nesten, koffiekopjes
Koffiekopjes, ah
Bewaar de draad, schat
Bewaar goed je handen
Deze vrijheid
Bezit het niet, schat
Dat is allemaal tevergeefs
Alsof je niet kunt slapen
Ook al dwingen ze me, ik zal nooit zeggen
Dat elke tijd die voorbij is beter was
Morgen is beter
Die schaduwen van de blauwe weg
Waar zijn ze?
Ik vergelijk ze met cipressen die ik zag
Alleen in dromen
En de poppen zo bloedend
Zijn om te huilen
Ik hou zoveel van je dat ik niet kan
Wakker worden zonder te houden
En ik hou zoveel van je dat ik niet kan
Wakker worden zonder te houden
En ik hou zoveel van je dat ik niet kan
Wakker worden zonder te houden
Nee! Verlaat haar nooit
Nee! Gele bruggen
Kijk naar de vogel, hij sterft in zijn kooi
Nee! Verlaat haar nooit
Gele bruggen, hij sterft in zijn kooi
Kijk naar de vogel, gele bruggen
Vandaag hou ik al van je
En het is al morgen
Morgen
Morgen
Morgen