Canción Para Los Días de La Vida
Luis Alberto Spinetta
Lied Voor De Dagen Van Het Leven
Deze dag begint te groeien
Ik ga kijken of ik kan rennen
Met de ochtend die me in de rug fluit
Of mezelf in de bubbels bekijken
Ik moet leren vliegen
Tussen al die mensen die staan
Houden gnomes van blik mijn vleugels in de gaten
Die 's nachts nooit lachen
Als de regen hier komt
Zal ik me beperken tot leven
Ik zal mijn vleugels nat maken zoals de boom of de engel
Of misschien sterf ik van verdriet
Ik heb veel tijd voor vandaag
De klokken zullen me laten zingen
En het schuim draait om mijn huid
Ze hebben me handen gegeven om met dingen over mezelf te praten
En eindelijk is mijn elfje geboren
Heeft witte oren als een zucht van brood en rijst
En een paddenstoel als neus
Vier gekke haren
En een viool die nooit zwijgt
Laat zich gewoon los en is net als de slingers
En het zwijgt nooit
Laat zich gewoon los en is net als de slingers
Deze dag is iets van zout
Het liet me trillen bij de geboorte
Het weegt en is licht als een draad zonder naam
Het klinkt een beetje als mijn gitaar
Ik moet leren licht te zijn
Tussen al die mensen achter
Ik zal de takken van deze zon dragen die op me wacht
Om me te gebruiken zoals de lucht
En eindelijk is mijn elfje opengegaan
Heeft een hart van tafelkleed en badjas
En een knipoog als alles waar is
De gnomes zorgen nu voor
Een viool die altijd zingt
Die nooit in slaap valt en is net als de slingers
En het zwijgt nooit
Laat zich gewoon los en is net als de slingers