Corazón de Palo
 Luis Alberto Posada
 Luis Alberto Posada
Harten van Hout
Ik zal leven zonder jou
Ook al barst ik van verlangen, mijn leven
Ook al knaagt de angst
Om je te zien in de nood om je stem te horen in de pijn
Ik zal leren
Om niet afhankelijk te zijn van gezelschap
Om mijn mislukkingen in het leven goed te verwerken
Om niet te wachten tot je komt en me je hand geeft
Want vroeg of laat, liet je de waarheid zien
En liet je me zien wie je was
Ik dacht altijd dat je houding oprecht was
Maar vandaag laat je me met een gebroken ziel
En je gaat, door de achterdeur
Het deed je nooit iets om mij
Alles wat we gepland hadden
Maar er is één detail dat je vergeten bent
Als mijn hart nobel kan zijn
Kan het ook van hout zijn
Maar er is één detail dat je vergeten bent
Als mijn hart nobel kan zijn
Kan het ook van hout zijn
Pijn
Je doet me weer pijn, schatje
Maar goed
Ik zal leven zonder jou
Dat wed ik je, ook al stoot ik tegen de muren
Want die middag dat ik je met een ander zag lopen
Wilde ik zelfs de vrouwen haten
Ik zal leren
Om niet afhankelijk te zijn van jouw genoegens
Om mijn mislukkingen in de liefde goed te verwerken
Om niet te wachten tot je komt en me je hand geeft
Want vroeg of laat, liet je de waarheid zien
En liet je me zien wie je was
Ik dacht altijd dat je houding oprecht was
Maar vandaag laat je me met een gebroken ziel
En je gaat, door de achterdeur
Het deed je nooit iets om mij
Alles wat we gepland hadden
Maar er is één detail dat je vergeten bent
Als mijn hart nobel kan zijn
Kan het ook van hout zijn
Maar er is één detail dat je vergeten bent
Als mijn hart nobel kan zijn
Kan het ook van hout zijn












