La Carta Que Nunca Te Escribí

Lieve jij
Hallo, hoe gaat het?
Het lijkt wel 7 maanden
We hebben 2 maanden niet gesproken
Ze vertelden me dat het goed met je gaat
Lees dit, ik heb iets te vertellen

Je zult me nooit meer zien zoals ik was
Als ik zo veranderd ben, dank ik jou
En ik wou dat ik terug kon naar de dag dat ik je ontmoette
Je te kunnen vermijden, alle ellende in mijn leven
Ik zal je herinneren als iemand die niet kon liefhebben
Hoe gek het ook was
Het had moeten eindigen

Daarom, hou van haar, koester haar en zorg voor haar
Zo zal je met haar hetzelfde niet overkomen

Ik heb spijt dat ik je schreef om afstand te nemen van mij
Het was niet de waarheid, ook al is het beter zo
Het ingewikkelde trekt aan
Het mooie heeft een einde
Ik kan je niet beloven dat ik je ga vergeten

Vergeten is onmogelijk, dat is een feit
Het gaat altijd mis tussen de schreeuwen en de ruzies
En ook al zeg ik van niet, ik denk nog steeds aan je 's nachts
Ik huil je langzaam weg en dit schrijven breekt me

Ik doe dit voor mezelf, om het voor jou niet te zeggen
Natuurlijk heb ik nooit geweten hoe ik je moest loslaten
Dus hier heb je de brief, de die ik nooit voor je heb geschreven

Ik schrijf je en schrijf je weer
Het bericht wissen, denkend dat je het nooit hebt gezien
En ik baseer het op jou of sterven
Ik verkies te sterven boven leven zonder jou

Het lijkt alsof het vergeten is in het nooit meer
Bestond het? Ja, tot de oneindigheid en verder
Ik wil terug naar hoe het was, je opscheppen en naar je kijken
Je vertellen wat ik heb verzwegen en ik weet dat het te laat is

Beter laat dan nooit, of nooit meer
En er is enige hoop
Maar wat maakt het uit? Het leven gaat door, ook al doet het pijn
Sla een bladzijde om en vlieg, je sleutelhanger als de laatste herinnering die ik heb

Ik wacht op je antwoord en
Het zal niet komen
Je boodschapperduif
Zal verdwalen
En ik zoek naar een excuus, wat dan ook
Deze hoop is niet goed
Om niet te geloven dat dit het einde is

Ik heb spijt dat ik je schreef om afstand te nemen van mij
Het was niet de waarheid, en het is niet beter zo
Het ingewikkelde trekt aan
Maar ik wilde dat einde niet
En ik garandeer je, ik ga je niet vergeten

Vergeten is een tot nooit meer, dat is de bedoeling
Het gaat altijd mis tussen de schreeuwen en de ruzies
Ook al zeg ik van niet, ik denk nog steeds aan je 's nachts
Ik huil je langzaam weg, en dit schrijven breekt me
Dom dat ik was, om het voor jou niet te zeggen
Natuurlijk heb ik nooit geweten hoe ik je moest loslaten

Dus hier heb je de brief
De die ik nooit voor je heb geschreven
De die ik nooit voor je heb geschreven
Het is te laat, maar je verdient de brief
De die ik nooit voor je heb geschreven