Balla Balla Ballerino
Lucio Dalla
Balla Balla Ballerino
Balla balla ballerino
hele nacht en in de ochtend stop niet,
balla op een tafel tussen twee bergen
en als je danst op de golven van de zee kom ik je bekijken.
Pak de lucht met je handen
vlieg hoger dan de vliegtuigen
stop niet
het zijn maar een paar jaren, misschien zijn het slechts dagen
en ze eindigen allemaal snel
en in de rij is er niemand die terugkomt.
Dus dans, wees niet bang
als de nacht koud en donker is
denk niet
aan het pistool dat je richt
tegen dans, in het licht van duizend sigaretten en een maan
Die je overdag verlicht.
Dans met het mysterie
in deze wereld die snel verbrandt
wat gisteren waar was,
geef me gelijk, het zal morgen niet waar zijn,
houd die handen stil
de trein Palermo-Francfort
voor mijn ontroering zit er een jongen bij het raam,
met groene ogen die lijken op glas,
ren en stop die trein, laat hem terugkomen...
Dans ook voor alle gewelddadigen
snel met de hand en met messen, verdorie!
Als ze maar zouden begrijpen als ze je zien dansen
dat ze al altijd dood zijn, ook al kunnen ze ademen.
Vlieg en dans op het zieke hart,
bedrogen, verslagen, dan verlaten
zonder liefde
van de man die de maan met de zon verwart
zonder messen in de hand maar met een arm hart.
Dus kom, gezegende engel,
probeer je voeten op zijn borst te zetten
en vermoei jezelf
dans op de beat van de motor
en de grote woorden van een lied,
liefdeslied.
Hier is het mysterie,
onder de lucht van ijzer en gips
kan de man toch liefhebben
en echt liefhebben zonder enige zekerheid,
wat een ontroering, wat een tederheid...